ادم حاد ریه در بارداری به عنوان یک اورژانس تهدید‌کننده حیات: مطالعه مروری

مقدمه: ادم ریه یکی از عوارض خطرناک بارداری است. شیوع این مشکل در صورت بروز برخی عوارض بارداری مانند پره‌اکلامپسی افزایش می‌یابد. ادم ریه به دو نوع ادم ریه قلبی و ادم ریه غیرقلبی قابل تقسیم بندی است که هر یک علل و درمان جداگانه‌ای دارد. مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی فیزیوپاتولوژی بیماری، عوامل دخیل در آن، راه‌های پیشگیری و روش‌های تشخیصی و درمانی ادم ریه در بارداری انجام شد. روش‌کار: در این مطالعه مروری، به منظور یافتن مقالات مرتبط با موضوع ادم ریه در بارداری، پایگاه‌های اطلاعاتی PubMed، Cochrane، Embase، Scopus و google scholar با استفاده از کلمات‌کلیدیpulmonary edema، pregnancy، obstetrics، pre-eclampsia، fluid overload،cardiac failure ،tocolytic therapy و pregnancy complication بدون محدودیت زمانی تا سال 2015 جستجو شدند. مقالات مرتبط انتخاب و در نهایت 57 مقاله مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: مهم‌ترین علل ادم ریه در حاملگی شامل: درمان با توکولیتیک‌ها، اختلالات قلبی زمینه‌ای، تجویز زیاد مایع داخل عروقی، پره‌اکلامپسی و عفونت‌ها می‌باشد. ادم ریه قلبی نسبت به نوع غیر قلبی در بارداری شیوع بالاتری دارد و شایع‌ترین زمان آن نیز در چند روز اول پس از زایمان است. تشخیص ادم ریه با استفاده از علائم بالینی، گرافی قفسه سینه و اکوکاردیوگرافی امکان‌پذیر است. در درمان این نوع ادم، از درمان‌های کمک تنفسی، کاهش فشارخون با کمک نیتروگلیسرین و استفاده از دیورتیک‌هایی مانند فروزماید استفاده می‌شود. درمان ادم ریه غیر‌قلبی در بارداری نیز معطوف به رفع دلیل زمینه‌ای و درمان‌های حمایتی می‌باشد. نتیجه‌گیری: با توجه به مکانیسم ایجاد ادم ریه در بارداری، اقدامات پیشگیرانه در جهت کاهش بروز این عارضه در بیماران در معرض خطر بسیار مهم است. در صورت بروز نیز، اقدامات حمایتی و درمانی به موقع می‌تواند در اغلب موارد باعث نجات بیمار شود.